Hamalau dira Arantzazuko basilikan ageri diren apostoluak. Jorge Oteizaren eskultura haiek hamabost urtez izan zituzten bide bazterrean, duela 50 urte paratzeko baimena lortu zuten arte. Urteurrena dela eta, dokumental bat egin du Nabarraldek: Arantzazu, harriz herri. Gaur estreinatuko dute, 19:30ean, Hernaniko Orona Ideoko auditoriumean (Gipuzkoa). Urriaren 2an Donostiako Okendon emanen dute, eta abenduaren 6an, Durangoko Azokan. Miren Mindegia (Elizondo, Nafarroa, 1985) gidoigilea da eta Jesus Iriarte (Iruñea,1981), errealizadorea.
Zer arrazoi izan duzue gazteluak alde batera utzi eta santutegi bati heltzeko?
MIREN MINDEGIA: Egia da Nabarralden anitz landu dugula gazteluen gaia, baina egia da azken urteetan erabaki dugula nolabait Euskal Herriko memoria leku diren toki guzi horien inguruan hitz egitea. Tartean badira gazteluak, baina badira bertze hainbat leku ere.
Zer esanahi dauka Arantzazuk gaur egundik begiratuta ?
M.M.: Arantzazun zenbait gai uztartzen dira. Gipuzkoako santutegi nagusia da, baina gogoratu behar da bertan garai batean uztartu zirela arte garaikidearen aldeko apustua, oso berritzailea izan zena, eta euskararekin eta euskal kulturarekin izan zuten konpromisoa. Frankismoan zen; beraz, apustu arriskatua izan zen. Bertan egin ziren Euskaltzaindiaren bilera esanguratsu batzuk, Jakin aldizkaria bertan hasi zen argitaratzen... Horrez gainera, bertan egin zuten obra erreferentziazko hori, arte erlijioso guzian —eta artean orokorrean— pauso bat emanez. Nahiko erradikalak izan ziren bertako fraide frantziskotarrak.
Zer arrazoi izan duzue gazteluak alde batera utzi eta santutegi bati heltzeko?
MIREN MINDEGIA: Egia da Nabarralden anitz landu dugula gazteluen gaia, baina egia da azken urteetan erabaki dugula nolabait Euskal Herriko memoria leku diren toki guzi horien inguruan hitz egitea. Tartean badira gazteluak, baina badira bertze hainbat leku ere.
Zer esanahi dauka Arantzazuk gaur egundik begiratuta ?
M.M.: Arantzazun zenbait gai uztartzen dira. Gipuzkoako santutegi nagusia da, baina gogoratu behar da bertan garai batean uztartu zirela arte garaikidearen aldeko apustua, oso berritzailea izan zena, eta euskararekin eta euskal kulturarekin izan zuten konpromisoa. Frankismoan zen; beraz, apustu arriskatua izan zen. Bertan egin ziren Euskaltzaindiaren bilera esanguratsu batzuk, Jakin aldizkaria bertan hasi zen argitaratzen... Horrez gainera, bertan egin zuten obra erreferentziazko hori, arte erlijioso guzian —eta artean orokorrean— pauso bat emanez. Nahiko erradikalak izan ziren bertako fraide frantziskotarrak.
Irakurri elkarrizketa osorik Berria-n