Urtea beteko da laster gure inguruko agintariak Txinatik zetorren birus ezezagun batengatik kezkatzen hasi zirenetik. Urtea epe luzea da berez, eta luzeagoa egin dute koronabirusaren ondorioek eta haren kontrako neurriek. Urte finlandiar bat izan da.
Koronabirus gehiago ezagutzen ziren, baina SARS-CoV-2 koronabirusa berria zen guztientzat. Koronabirus berria, zabalkunde berria, larritasun berria, egoera berria, ezjakintasun berria... Munduko agintari guztiak harrapatu zituen ezustean, eta nola edo hala aritu dira izurriteari aurre egiten.
Urtebeteko ikuspegiarekin, azterketa eta irakurketa asko egin daitezke izurritea kudeatzea egokitu zaienek erabakitakoez, esandakoez, erabakitzeko eta esateko moduez... Baina, neurriak alde batera utzita, urtebete atzera eginez gero, bada aldatu ez den jokabide bat: gardentasun falta. Ez zegoen gardentasunik orduan, eta ez dago gardentasunik orain. Erakundeen tamainan eta eskuduntza kopuruan zenbat eta gorago egin, orduan eta gardentasun gutxiago. Horrekin lotuta, komunikazioa izan da —eta sartu pedagogia komunikazioaren barruan— Euskal Herriko agintariek kale egin duten arlo nagusietakoa.
Artikulua irakurtzen jarraitzeko, egin klik hemen.