Lertxundik berriro irakurri du bere obra, eta «harritu» da tarteka arrotz sentitzeaz haren aurrean. Baina gogoan dudana da, batez ere, inoiz ez bezala nire lanean, idaztean sentitu nuen plazera. Zerbait idazten hasia zela, aurrera nola egin ezin asmaturik zebilela, Kapitain Frakasa (Erein, 1991) sartu zitzaion tartean. Eta lan hartan aurkitu zuen bestearentzat bila zebilen ideia: pertsonaia nagusiari arrotz bat agertzea bidean, lagun edo etsai den ez dakiena eta kontzientzia harrotzen diona. Pertsonaiaren izena asmatzeak eman zion beste giltzetako bat: Otto hitzak bi esanahi ditu: osaba eta otsoa. Barne kontraesanetan bizi zen pertsonaia gorpuzteko egokia. Eta hizkuntzarena izan zen hirugarren buruhauste nagusia Lertxundirentzat, sinesgarria izango zen hizkera bat sortzea.
Irakurri Ainhoa Sarasola kazetariak Berria egunkariarentzat idatzitako artikulu guztia, hemen.