Ainara Manterola: "Bigarren bueltan benetan garen hori erakusteko gogoa daukagu"

Karkara 2014ko abe. 30a, 09:52

Argazkia: LaluRalbarran

Realeko jokalaria da Ainara Manterola –Orio, 1995– eta Gabonetako oporrak gertukoekin egon eta indarberritzeko beharrezkoak direla uste du. 

Punta-puntan zegoela, hankeko behatz potoloa hautsi zuen eta lesioa lau hilabete luzatu zen. Aurreko denboraldi amaieran lesioak izan Ainara Manterolarentzat oztopo, irabazita zuen postua galtzearen ondorio; baina, bere buruarengan konfiantza izateak eraman dio trabak gainditzera eta postua, berriz ere, bere egitera.

Lesio baten ondoren lehengora itzultzea ez da erraza izango.

Konfiantza falta da jokalari batek kontran izan dezakeen gauzarik okerrena. Baina, buruari gogor eginda eta norberarengan sinesten, pixkanaka-pixkana, lehengo egoerara itzultzen zara. 

Entrenatzailearen konfiantza noiz eskuratzen da, zuk konfiantza berreskuratzen duzunean?

Zuk ez baduzu zure buruarengan konfiatzen, berak ez du sekula zugan konfiatuko. Ziklo moduko bat da; non ia guztia zure esku dagoen.
 

Konfiantza eskuratzeko lana gogor egin beharko da.

Gogor eta egunero-egunero. Taldekideen, lagunen eta etxekoen babesa ere beharrezkoa da, nahiz eta aldaketa zure esku dagoen. Oso eskertua nago berek eman didaten laguntzarengatik. 
 

Taldekideak aipatu dituzu. Postuarengatik lehia izango duzue, baina, aldi berean, batuta egon behar duzue. Nola kudeatzen da hori?

Entrenamenduetan konpetentzia handia dago, igandean guztiok jokatu nahi baitugu. Aurten, lehia handia dago, estua. Gutxi dira igandean jokatuko dutela ziur dakitenak. Baina, niri behintzat, positiboa iruditzen zait hori, egunero %100 ematera behartuta baikaude. Horrek, talde bezala nahiz indibidualki, hobekuntza dakartza. 
Gure kasuan, atzelarien bi postuetarako hiru jokalari gaude. Batek beti jokatzen du, hortaz, beste bion artean konpetentzia handia dago. Hein batean berekoiak gara, hala izan behar dugu jokatu nahi badugu; baina, bestalde, elkarri babes gehien ematen gara.
 

Lehia beharrekoa da, hortaz.

Horrela ez da inor lasaitzen. 

Esan daiteke atzelarien bigarren postu hori zurea dela.

Hasieran entrenatzaileak ez zuen nigan konfiatzen. Beste atzelaria eta ni eseri eta erdilariak ere jarri zituen gure postuan. Gauza arraroak gertatu ziren hasieran. Baina, martxa hartu nuenetik, nik jokatu dut ia beti.

Gustura sentitzen zara, beraz, zelaian.

Geroz eta gusturago, baita entrenamenduetan ere. Gasteizen ikasten dut eta egunero-egunero entrenatzera joan behar du. Joan eta itzuli. Alde horretatik gogorra egiten zait oso, baina futboleko botak janzten ditudanean guztia ahazten zait eta gozatu besterik ez dut egiten.
 

Asten zehar Gasteizen eta asteburuetan ere kanpoan.

Bi astez behin, etxean jokatzen dugunean, etxera etortzen naiz. Bestetan, bidaia edukitzen dut eta ezin naiz Oriora etorri. Gertuko jendearekin ez egoteak eragina dauka, gogorra da. Badaude momentuak non guztia auzitan jartzen dudan, ea merezi duen ala ez. Lagunak eta familia faltan sumatzen ditut. Baina, etxera etortzen naizenean, bi bider gozatzen dut berekin. Eta, azkenean, merezi duela ohartzen naiz. Futbolak asko ematen dit.
 

Zenbakiei begiraituz gero, 12 puntu dauzkazue. Hiru garaipen, hiru berdinketa eta zortzi porrot.

Gogorra egiten ari zaigu, ez baikenuen espero horrelako lehen buelta kaskarra egitea. Partiduetako jokoan ez da hori islatzen, joko txukuna egiten ari baikara. Ondo lehiatzen dugu, baina ez dugu golik sartzen, eta futbolean gola derrigorrezkoa da.
 
Taldeak inpotentzia handia dauka. Bigarren bueltan benetan garen hori erakusteko gogoa daukagu, egoerari buelta emateko gogoa.

Golak aipatu dituzu. Gol handiko aurrelaria lesionatuta egon da, baina jada sendatuta dago. Horrek itxaropena ematen al dizue?

Beti jokatzen duten aurrelariak lesioak izan dituzte, lesio gogorrak gainera. Hori, neurri batean ala bestean, nabaritu egiten da. Ea urte berriarekin ez dugun horrelakorik izaten, zorte handiago izaten dugun.  

Zortea behar dugu, joko polita egiten ari baikara. Talde onen aurka, Bartzelona esaterako, izugarrizko partida jokatu genuen. Historian lehen aldiz Rayo mendean hartu genuen... joko aldetik ez gabiltza gaizki.
 
 

Gabonen oporrak behar zenituzten indarrez hasteko?

Egun batzuk libre izan ditugu, eta ondo etorri zaizkigu deskonektatzeko. Fisikoki eta psikologikoki beharra geneukan, ondoren, berriz, topera hasteko. 
 

Jaitsiera postuk gertu dauzkazue. Horrek presioa eragingo du, ezta?

Sailkapenari begiratu eta itolarria sartzen da. Goran egon nahi genuen denboraldi hasieran, hori zen gure asmoa. Egoera, ordea, guztiz ezberdina da. Horrek positiboki zein negatiboki eragiten du partidetan. Daukazuna baina gehiago ematera bultzatzen zaitu, baina, aldi berean, presa eta urduritasuna ere eragiten du.
 

Denboraldi hasieran zenituzten helburuak aldatu behar izan dituzue.

Gure tokira bueltatzea da gure helburua. Kopan sartzea zaila dago, baina ez da ezinezkoa. Hori burutik kendu gabe partiduz partidu joango gara.  
 

Orio Gukak zu bezalako irakurleen babesa behar du tokiko informazioa euskaraz eta modu profesionalean lantzen jarraitzeko.


Izan Gukakide