Apirilean goiz eder batez goizik bainintzan atzarri
eta ohea uzteko nagiz mindagola pentsalari;
etx'aintzineko sagar arbola xori bat zagon kantari:
gau hartan zerbait gerta zela; behar nezon kanpori
negu zitalak lekua ziola primaderari.
Ene barnean senditu nuen gazteko sugar piztura;
bihotza berriz airatu zanuntan kanpoko xori xixtura;
lur gain guziak galdua zuen negu beltzeko histura;
ni ganik ere aldaratu zen zahartzearen tristura:
etsipena zen leku guzitan argi berri bat piztu da!
Sasu-zokotan gordez egonik neguko hotz gogorretan;
egun xoriak kanta ta kanta ari dira arboletan:
andere espos batzu iduri; pentze guziak loretan;
aitor dezagun ageri dela Jainkoa bere obretan;
horiek oro Harek eginak gizonaren ohoretan.
Belar berriak berdatu ditu zelaiak ta mendi gaina;
kukuak bere kantu ozenez atzar arazi oihana;
etxek'andreak lili pollitez apaindu dauku mahaina;
bihotzeraino sartzen zaukula lore berrien usaina;
fededun batek nola ez mirets hor Jainkoaren dohaina?
Xori pareak ikusten ziren bet'izpi bana mokoan;
erasiaka han zabiltzala; sar ateraka; sasuan;
Jainkoak berak erakatsirik dakiten soinu gozoan;
ohantze berri baten egiten elgarren amodioan;
maitasun hortan sortu beharrak diren umeak gogoan.
Horra xoriek kafi berriak beren umentzat prestatu;
eihar zorian zen landarea izerdi berriz freskatu,
larrazkenean buluzi ziren zugaitzak berriz ostatu...
Erradazue aldaketa hau nori etzaion gustatu;
ukan duguna baino geiago zer ginezake eskatu?
Xoraturikan kanpoari so iragan ditut orenak;
bixtan nituen bizi huntako dohainikan ederrenak;
niolarikan: Norentzat bada; gauza eder hauek denak?
Nola ahantzi itsuak eta presondegian daudenak?
Primaderaren edertasunik ikusiko ez dutenak!
Primaderaren iduria gizonen gaztetasuna;
Apirilean entzuten diren xori kanten oihartzuna;
indar guzia berekin dauka; gainerat edertasuna;
gazte maitea; estima zazu zutan duzun ontasuna;
zoin ederra ikasi gabe iragan behar zaizuna!