Sarasuak idatzi guztiz interesgarri bat du idatzia, Hego Amerikako nazio horietako batzuetan egin zuen egonaldi batetik bueltan zetorrela (eginaldi hitza hobeto letorke egonaldia baino hemen), paperean jarri zituenekin osatua eta Larrun aldizkariak argitaratua. Beste gauza interesgarri askoren artean, hauxe dio Sarasuak herri indigena horietako komunitate txikietan duten antolaketa politikoaz:
“Autoritate komunitarioak. Oraindik indarrean daude, hirietan ez, baina komunitateetan ez dute inoiz beren lekua galdu, konkistatik hona jaitsita baldin badago ere. Autoritatea, haien hitzetan, ez da boterea, txandaka bete beharreko erantzukizun sozial bat baizik. Familia bakoitzeko gizonari, edo ondorengoari, txandan tokatzen zaio ardura hori hartzea. Horretarako, baldintza batzuk behar dira: ekoizpenean emankorra izatea (hori baita herriaren lehen oinarria), jokaera moral egokia eta komunitatearen errespetua izatea. Horrek bultzatzen ditu kulturalki jokaera horiek garatzera; eta autoritatearen ardura errotazio moduan bizitzea, zerbitzu soziala izateaz gain, ikasketa da guztientzat.
Komunitateko autoritateari dagokio bizitza ona ziurtatzea, produkzioaren koordinaziotik hasita justiziaraino. Justizia zigortzailearen ordez justizia konpontzaile eta hezitzailea dute helburu, jokaera desegokiak komunitatean bertan kudeatuz.”
Europarrok joan ohi gara haiengana erakustera, gurutzea eta ezpatarekin garai batean, modu zibilizatuagoan orain. Baina gure herri txiki honen antolaketa politiko partidista honen barruan, udal politikan ahaleginean diharduen honek, nik alegia, ez dakit ba amerikar haiek ez ote duten politikaren antolaketaz gehiago guri erakusteko, alderantziz baino.
Iñaki Iturain