Korrika pasa den herri gehienetan jende asko ibili da korrika, euskararen alde. Orion ere jende asko zen bai korrika bai albotik txaloka, denak euskararen alde. Elkarteak ere asko izan ziren kilometro bat edo erdi bat erosi eta euskararen aldeko atxikimendua erakutsi zutenak, dirua ere emanez. Korrika egin, txalotu eta dirua eman. Dena ondo. Orain bakarrik falta da euskarak benetan behar-beharrezkoa duen bakarra egitea: erabiltzea, hitz egitea. Izan ere, euskara, xaboia ez bezala, zenbat eta gehiago erabili orduan eta handiagoa egiten da.
Ongi etorri euskarara zioen aurtengo edizioaren lelo nagusiak, euskaldun berrientzako esker onez, haiei nolabaiteko omena eginez. Orion euskara ikasten ari dira herrira etorri berriak diren berrogeitik gora oriotar berri. Haietako batzuk korrika etorri ziren Txankatik herrira, eskuetan lekukoa hartu eta elkarri pasaz, euskararen berreskurapeneko korrikaldiarekin bat eginez. Herriko paretetan, meskitakoen txartelak ikusi genituen: meskita ere korrikaren alde. Ematen du haizea alde dugula. Orain hori gure alde erabili beste erremediorik ez dugu eta txanpa jo. Etorri berri horiek inoiz euskaraz zertxobait egingo badute, edo gutxienez ulertzera iritsiko badira, izango da bertakook haiei motibazioa ematen badiegu, haiengan nolabaiteko euskararen beharra sentiarazten badiegu. Eta horretarako beste modurik ez dago, maitasunez eta samur, baina ahal duten neurrian haiei euskaraz eginez, eta batez ere, Pirritxek eta Porrotxek gurasooi esan ziguten bezala, gure artean euskaraz eginez, guraso eta ez gurasoek. Bestela jai dago.