“Orioko lehengusua etxera etorri zitzaigunean, ziur geunden zozketako txartelak erosiko zizkigula, lehengo urtean guk ere erosi baikenizkion.
Eman pare bat, bai – esan zigun.
Nik badaukat! – gaineratu zuen aldamenetik 9 urteko alabak.
Bai – esplikatu zigun amak-. Bere diruarekin erosi zuen eta hortxe dauka logelan zintzilikatuta, bistan.
Bai, gure ikastolari lagundu zioten iaz, eta orain guri tokatzen zaigu laguntzea! – gehitu zuen alabak.
Harrapazank!
Zirrara eragin zidan 9 urteko ume batek halako kontzientzia zeukala ikusteak. Oso garbi zekien zer zen Kilometroak-en aldeko zozketa txartela, zertarako zen dirua, zertarako antolatu zuten beraiek Kilometroak, zergatik egin zuten hainbeste lan, zer esanahi zeukan “erria txikota”k… Eta ez hori bakarrik! Orioko herri ikastolatik kanporako begirada dauka orain; gure ikastolarekin eta gurekin gogoratu da. Eta ziur datorren urtean Bergarakoekin ere gogoratuko dela. Eta hurrengoan, tokatzen zaionarekin. Eta Herri Urrats, Ibilaldia, Araba Euskaraz eta Nafarroa Oinez antolatzen dituztenekin.
Bejondeiela bai alabari eta bai gurasoei!! Hor balio batzuk transmititu dira. Seme-alabek jarrera eta jokabide hori lortzeko, “zeozer” egin dute etxe horretan! Eta emaitza ikusi dugu.
Oso politta da umeak Gattunk-eko arroparekin jantzita ikustea, baina ez da nahikoa. Horrek zer esan nahi duen, zertarako den eta abar jakin beharko dute ba, ezta? Azalekoaz gain, barruko mamia ere landu beharko dugu.”